-
1 gemino
gĕmĭno, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [id.].I.Act., to double (class.; syn. duplico).A.Lit.:B.favos,
Varr. R. R. 3, 16, 32: ructuosus spiritus, Cael. ap. Quint. 4, 2, 123:victoriae laetitiam,
Liv. 45, 13:semivocales,
Quint. 1, 7, 14:verba,
id. 9, 3, 28:decem vitae frater geminaverat annos,
i. e. had completed his twentieth year, Ov. Tr. 4, 10, 31:labor geminaverat aestum,
id. M. 5, 586:pericula,
Tib. 2, 3, 39:facinus,
to repeat, Ov. M. 10, 471.— Absol.:geminabit (sc. pugnum s. plagam) nisi caves,
Ter. Ad. 2, 1, 19.—In part. perf.:tum sole geminato, quod Tuditano et Aquillio consulibus evenerat, ctc.,
Cic. N. D. 2, 5, 14:verba,
id. Part. 6, 21; cf.littera,
Quint. 1, 7, 29; 1, 4, 11:victoria,
Liv. 1, 25, 11:luctus,
id. 40, 55:urbs,
id. 1, 13:onus,
Quint. 2, 3, 2:vulnus,
Ov. M. 12, 257:plausus,
Verg. G. 2, 509:consulatus,
repeated, Tac. A. 1, 3:invidiam fieri geminati honoris,
Liv. 39, 39, 9:honor,
augmented, Plin. Pan. 92, 1.— [p. 805] Poet.:quae postquam aspexit geminatus gaudia ductor Sidonius,
i. e. feeling double joy, Sil. 10, 514.—Transf., to pair, join, or unite two things together:* II.non ut Serpentes avibus geminentur, tigribus agni,
Hor. A. P. 13:geminari legionum castra prohibuit,
the encamping of two legions together, Suet. Dom. 7; Stat. S. 1, 2, 239:non acuta Sic geminant Corybantes aera,
i. e. strike together, Hor. C. 1, 16, 8.—In part. perf.:prope geminata cacumina montium,
nearly of the same height, Liv. 36, 24, 9.—Neutr., to be double, Lucr. 4, 451.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский